vrijdag 24 mei 2013

Brief van een Zweedse brandweerman

'Aan diegenen die ons vanavond met stenen hebben bekogeld. 's Nachts gooien jullie stenen naar ons! Gelukkig ging maar één van de circa 20 stenen door onze voorruit heen, en gelukkig had ik mijn helm op zodat de steen slechts een diepe kras achterliet. Ook gelukkig dat jullie onze bestuurster niet hebben geraakt. Zij kon ons in veiligheid brengen en kan ook deze ochtend haar zoon naar de kleuterschool brengen. 

Zelf heb ik, toen ik thuis kwam, mijn vriendin omarmt. Dat voelde onwerkelijk! Gelukkig raakte er niemand gewond door de stenen die jullie naar ons hebben gegooid. Maar jullie hebben mijn beroepsleven en dat van mijn vrienden voor altijd veranderd! Ik ben er altijd - als je vader hulp nodig heeft als hij een auto-ongeluk heeft gehad. Ik zal je zus helpen als haar keuken in brand staat. Ik spring in het ijskoude water om je kleine broer te redden als hij uit een boot is gevallen. Ik help je grootmoeder als ze een hartstilstand heeft en ik zal ook JOU helpen als je op een zonnige dag in maart door het ijs zakt. 

Dus waarom doe je mij zoiets aan? Ik heb ook een gezin dat mij graag weer terugziet. Net als jij!

Bron Kopp
Vertaling Xandernieuws