woensdag 12 februari 2014

Marcouch polariseert verder


Eerder hier gepubliceerd.

Gisteren pleitte Marcouch nog voor heropvoedingskampen, niet voor kut-marokkaantjes of haat-imams, nee voor discriminerende en racistische Nederlanders. Vandaag doet hij er nog een schepje bovenop als het er om gaat om bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten.

Marcouch schrijft op Joop en op Republiek Allochtonië:
“Leila Kallal uit Yerseke heeft zaterdag in Roosendaal aangifte gedaan bij de politie van discriminatie.”
In de url van het stuk bij Joop staat  http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/25411_politie_discrimineert_bij_aangifte_van_discriminatie/ De titel boven het stuk bij Joop is dan afgezwakt naar dat de politie bagatelliseert bij aangifte discriminatie.

Blijkbaar heeft Leila het advies van Lodewijk Asscher opgevolgd:


 Het uitzendbureau had gehoord dat Leila bij een vorige baan een hoofddoekje had gedragen en vroeg of ze dat weer van plan was te gaan doen. Bij de sollicitatie had Leila geen hoofddoekje op.  Blijkbaar is ze niet zo rechtlijnig dat ze elke dag zo’n ding omdoet. Dat ze er wel degelijk waarde aan hecht blijkt uit de moeite die ze daarna doet. Ze belt enige uren later het uitzendbureau nogmaals op en neemt ditmaal het gesprek op en zendt het naar Spitsnieuws. Of dat op zich strafbaar is zonder dat van te voren kenbaar te maken ben ik niet over uit, ik heb er verschillende meningen over gelezen. Advocate *** schreef er over dat het niet strafbaar is als degene die het gesprek opneemt zelf aan het gesprek deelneemt. Vreemd als dat waar zou zijn. Maar als Leila zoveel waarde hecht aan dat doekje waarom had ze dat dan tijdens de sollicitatie niet op. Was het de bedoeling het uitzendbureau op het verkeerde been te zetten, hebben we hier te maken met een geval van uitlokking? Dat, toen het in het nieuws kwam, enthousiast aangemoedigd werd door Marcouch en Asscher.

Uit het stuk van Marcouch begrijp ik dat Leila tweemaal aangifte heeft gedaan, de eerste maal op vrijdag en de tweede maal op zaterdag in gezelschap van Marcouch. Hij schrijft:
“De islam hoort niet bij Nederland. Jullie moeten je maar aanpassen” en uiteindelijk:” Kom zaterdag maar terug’.
“De noodzaak tot begeleiding bleek vrijdag. Zij werd toen afgepoeierd aan de balie: “De islam hoort niet bij Nederland. Jullie moeten je maar aanpassen” en uiteindelijk:” Kom zaterdag maar terug’. Bij deze tweede poging waren wij maar liefst ruim twee uur bezig de aangifte rond te krijgen.”

Nergens wordt het bewijs geleverd dat de politie deze uitspraken gedaan heeft, ik had toch beter verwacht van deze met opname-apparatuur uitgeruste dame. Die volgens Marcouch in zijn stuk bij het sollicitatiegesprek zo goed voorbereid was, whatever hij daar mee bedoelde. Hoor en wederhoor met de politie zie ik ook niet terug in het stuk.

Ja, aangifte doen duurt soms lang. Ik heb tweemaal aangifte gedaan in mijn leven. De eerste maal voor een inbraak in mijn atelier waarbij nogal wat gereedschap werd ontvreemd en de tweede maal voor een mountainbike, voor een verdwenen oma fiets doe ik geen aangifte. De mountainbike aangifte was in 10 minuutjes gepiept, maar met de inbraak was ik ook wel tegen de twee uur bezig. Voornaamste oorzaak: Er zat een complete digibeet tegenover me, het zal iets van tussen de 10 en 15 jaar geleden zijn geweest en ik moest de beste man uitleggen dat ie een verkeerd getypte letter weg kon krijgen met bijvoorbeeld de back-knop of de delete-knop. Ja zo erg was het. Het één-vingerige typ-systeem, waarbij elke letter opgezocht moest worden hielp ook niet echt. Komt nog bij dat de oetlul in uniform volslagen onbekend was met het formulier dat ie in moest vullen. Hoogst ergerlijk, maar kan bij elke aangifte gebeuren en lijkt me niet specifiek voor aangiftes betreffende discriminatie, wel symptomatisch voor de organisatiestructuur van de politie. Hup plisie, de oplossing is simpel. Neem professionele secretaresses en typistes aan en geef ze na een maandje cursus basale wetskennis een uitzonderingsbevoegdheid om aangiftes op te nemen. Daarvoor hoeven ze geen algehele politie-bevoegdheid te hebben zoals nu wel vereist is, ze doen alleen maar aangiftes en worden niet ingezet voor opsporings- en aanhoudingstaken. Makkelijker kunnen we het niet maken.

Marcouch sluit zijn stuk dan af met:

“Leila, geweldig dat je als achttienjarige niet in de verleiding komt om jezelf te verloochenen als moslima. Want nog erger dan discriminatie is als mensen voor zichzelf gaan verbergen wie zij zijn. Je verdient nu al een erediploma van het ROC voor Nederlands burgerschap!”

Een erediploma Nederlands burgerschap. Laat dat even doordringen. Voor een moslima, die zich niet wil aanpassen. Een extra-officiële goedkeuring voor een groepering, die volgens het CBS misschien 6% van de bevolking beslaat, en nu al meer herrie maakt dan de officiële meerderheid in dit land. Een vet-varkensleren medaille van de PvdA voor een provoceervod, terwijl christelijke kruisjes van mijters en tramconducteurs verwijderd worden. Dat demografische feestje wordt een catastrofe.

Qaradawi, geestelijk leidsman van Marcouch
Qaradawi, geestelijk leidsman van Marcouch

Marcouch: “Want nog erger dan discriminatie is als mensen voor zichzelf gaan verbergen wie zij zijn.” Juist. Toon dat je moslim bent, zegt ie. Oftewel; verover die scholen en die universiteiten. We zijn na jarenlang bedrog met genoeg, het is tijd om de dhimmies hun plaats te leren.

Een diploma verdien je pas als je je examens gehaald hebt en niet als je een integratie-controverse op gang brengt, al dan niet opzettelijk. Al is het misschien wel goed dat we eens geconfronteerd worden met de complete onwil van mohammedanen om te integreren in ons land. En dat Marcouch dat van harte ondersteunt en uitbuit, en er nota bene naar Yrseke voor af reist, of all mossels places.

Asscher en Marcouch full-force behind de hoofddoek.

Ja, het is een interessante week voor feministes als mijzelf. Een vrouwspersoon die islamitische gebruiken vol wil uitventen wordt bejubeld en er wordt als zo vaak discriminatie en racisme gegild.
Maar het was ook de week van een uitgehuwelijkte en onderdrukte (ex?)-moslima, die der eigen wijnbar begon. Ik heb niemand van de PvdA er over gehoord, noch één van de zelf-verklaarde feministes. En omdat fotoos zoveel meer zeggen dan woorden:

Hier stond een foto van Elou Akhiat, maar die moest weg van de censuurnazi's...

Het is nog een lekker wijf ook. Sorry en niet fout opvatten, in mijn Amsterdams is dat een compliment. En natuurlijk gaat het niet om het uiterlijk, maar het helpt wel. Deze dappere vrouw ontdoet zich van de dwingende en beknellende banden van de islam. In Rotterdam ! Ze krijgt doodsbedreiging na doodsbedreiging na een publicatie in Metro. En de PvdA, Marcouch en Asscher zijn stiller dan ik ze ooit gehoord heb.
Het is een schande. Een godvergeten schande.
Ik kan er niet bij. Het is een schande. Een godvergeten schande. Iemand die zich ontworstelt aan de slavernij, in Nederland, in Rotterdam, wordt met de dood bedreigt en de PvdA – en de rest ook hoor – is stil. In dezelfde week wordt een vrouw ingezet voor regelrechte pro-hoofddoek-propaganda en de hele PvdA loopt daar achter aan.

Lager kunnen we niet zinken.

Elou, ik snap het wel als je niet met me wilt trouwen -ik heb er zelf ook de schurft aan- maar ik kom zeker een gla.. flesje wijn bij je doen. Briljante campagne en als ik nog eens zin heb om belasting af te dragen en een bedrijf te beginnen  dan zal ik me zeker herinneren dat het helpt om wat moslims net boven hun te lange tenen te schoppen en dat uit te laten lekken…

Waarom ik vind dat Discriminatie moet (kunnen) en Hoofddoeken verschrikkelijk zijn.

Audio-fragment van het opgenomen gesprek tussen Leila en het uitzendbureau.

Gepubliceerd op De Vrije Chroniqueurs

Geen opmerkingen:

Een reactie posten