vrijdag 6 september 2013

Fub at the Facenda

Een Facenda is zeg maar Brazils voor Hacienda.
Ja, dat was de oorspronkelijke titel (in 2004). Maar het stukkie is foetsie en weg. Ik zeg net tegen Def dat ik eens thuis was bij  de senator (of gouverneur of zoiets) van de staat Sao Paulo, dat is een heel klein beetje groter dan dat dorpje zeg maar. Verhaaltje komt wel weer eens, maar kleine anekdote wil ik melden.

Ik rook nogal veel, en ik zag er nergens asbakken. Dus ik schiet zo wat peuken in de rozenperken die alom aangelegd zijn. Krijg ik een manneke toegewezen, Ricardo. Die moet mijn peuken oprapen, maar zijn eerste taak was om de rozenperken te ontdoen van mijn peuken, en die dingen hebben doorns. En nee ik most niet zeiken en mocht niet helpen, want hij most uberhaupt blij zijn dat.

Maar lang verhaal en kort. Ik mocht dus niet mijn sigaretten in een asbak doen, maar moest ze moedwillig op het marmer gooien en dan liep Ricardo er met stoffer en blik wel achteraan. En Ricardo bleek best wel tof te zijn. Nog ff stuk koe met em op de personeels bbq ge-verbrand, terwijl die me liet zien hoe je rauw vlees over die verbazingwekkend lage schutting (een raar plastic hekje) gooide teneinde de alligators te lokken die in de (slot)gracht verbleven. Heel effectief tegen inbrekers verzekerde de senator me.

Inbrekers? Nou die hebben wel stamina dan, want we reden toch zeker vanaf je eerste wachttorens 60 km tot het asfalt weer begon. Dappere inbreker die het tot daar redt tussen al jouw lijfeigenen door die verspreid (elke 500 m) op je land wonen. En dan mocht ik van mijn rechtse dinnetje geen 'communistische' taal uitslaan. Die noemde alles communistisch wat niet in der straatje paste en dat libertarische anarchisme van me werd al helemaal niet begrepen.

Maar daar ging het heel niet over. Nou was ik al gewaarschuwd voor de zelfgestookte drank en dat ik getest zou worden. Dus ik deed wel voorzichtig. Vanaf toen zat het wel goed zeg maar. Mannen onder elkaar. Na het aanduwen van de schommel van zijn kinderen, onder luid gejoel, en de goedkeurende blikken van het vrouwvolk was 't ok.

Wel jammer dat vrouwlief op de terugweg de auto aan gort reed, die had wel hele glaasjes naar binnen gekeild. En er zat nog al veel peper in. Onder andere.

Morgen verder. Nu ben ik het zat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten