Voor Abo, van de mooiste schrijver die dit land ooit gekend heeft: Dit eiland Voor de zachtmoedigen, verdrukten, Tot geregelde arbeid onwilligen, Voor de met moedwil mislukten En de groots onverschilligen, De reine roekeloozen, Door het kalm leven verworpen, Die boven steden en dorpen de woestijnen verkozen, Die zonder een zegekrans Streden verloren slagen En ’t liefst met hun fiere lans De wankelste tronen schragen; Voor allen, omgekomen Door hun dédain voor profijt, Slechts beheerscht door hun dromen, De spot der bezitters ten spijt, Neem ik bezit van dit eiland, Plant ik de zwarte vlag, Neem iedere natie tot vijand, Erken slechts ’t azuur als gezag. Wie nadert met goede bedoeling: Handel lust of bekeering, Wordt geweerd aan ’t rif door bezwering Of in ’t atol door onderspoeling. Oovral op aard heerscht orde, Men late mijn eiland met rust; ’t Blijft woest, zal niet anders worden Zoolang ik kampeer op zijn kust. Uit Een eerlijk zeemansgraf (1936) Jan Jacob Slauerhoff (1898-1936) overleed kort na zijn 38ste verjaardag en een maand na de publicatie van zijn laatste dichtbundel, 'Een eerlijk zeemansgraf'. |